Bugün işçi sınıfının dikkatini faşist baskı ve zorbalığa karşı gelişen kitle hareketine çekmek, bir yandan sosyal-iktisadi taleplerle işçilere seslenirken öte yandan faşist baskıya karşı demokratik hak ve özgürlükler mücadelesini büyütmeye çağırmak, en nihayetinde topyekûn saldırılara karşı “Genel grev, genel direniş!” çağrısını işçi sınıfı içerisinde gün be gün yükseltmek, gündelik mücadelenin vazgeçilmez görevlerinden birisidir.

Öncekilerden farklı olarak bu kez “çözüm” tanımı içermeyen “yeni süreç”, Abdullah Öcalan’ın haftalardır merakla beklenen açıklamasıyla birlikte ilk safhasını geride bıraktı. İşler, olduğu kadarıyla pazarlıklar, aylardır büyük bir gizlilik, dolayısıyla kamuoyu ve halk kitleleri açısından tam bir belirsizlik içinde sürmekte idi. Geride kalan bu ilk safhanın Öcalan’ın açıklamasıyla açıklığa kavuşan tek gerçek sonucu, PKK’ye yapılan silah bırakma ve kendini feshetme çağrısı oldu.