Düşük ücret, pahalılık, ağır vergi yükü, her gün gelen zamlar, fazla mesai, kötü koşullar cenderesinde yaşam savaşı veriyoruz. İşsizlik sopasıyla çalışma koşullarımız çekilmez hale geliyor, zenginlerden alınmayan vergiler bizlerden katlanarak alınıyor. Bu kölece çalışma ve yaşam koşullarına hayatın her alanında karşılaştığımız haksızlık ve baskılar eşlik ediyor. Grevlerimiz yasaklanıyor, valisi savcısı eylem yasaklarıyla karşımıza dikiliyor, örgütlenme hakkımız gasp ediliyor. Mücadeleci sendikacılarımız tutuklanıyor. Kurulmaya çalışılan tek adam rejimi bir yandan sömürüyü hızlandırıyor öte yandan baskı sopasını sırtımızdan eksik etmiyor.

İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun gözaltına alınması da son aylarda hız kazanan baskı politikalarının son örneğidir. Burada sorun ne İmamoğlu ne de her seçim döneminde oynanan milli irade oyunudur. Her diktatör gibi Erdoğan da rakiplerini saf dışı bırakmaya çalışıyor. Bunun için yargı başta olmak üzere tüm devlet kurumlarını seferber ediyor. Böylece kendi tek adam diktatörlüğünü kurumsallaştırmak, gözümüze soka soka saltanatını ilan etmek istiyor.

Kurulmaya çalışılan bu saltanat işçi emekçilerin karşısındadır. Yönetemediği krizin bütün faturasını sırtımıza yığmaya çalışan kibirli bir iktidarın zor ile rahata kavuşma çalışmasıdır. Kitlelerin sessizliğinden güç almaktadır. İşçi sınıfının yeri bu baskı ve sömürü düzeninin, onun diktatörlüğünün tam karşısıdır. Bu azgın baskı ve sömürü politikalarını püskürtecek güç işçi sınıfındadır.

Yapmamız gereken yalnız ekonomik haklarımız için değil, siyasal özgürlüklerimiz için de mücadeleye atılmak, alanlarda meydanlarda gücümüzü göstermektir.

Ege İşçi Birliği olarak krizin faturasına ve baskılara karşı “artık yeter” demeye, faşist zorbalığa karşı direnişi örgütlemeye çağırıyoruz.

Sermayenin diktatörlüğüne de diktatörlük rejimine de hayır!

Ege İşçi Birliği