Kapitalist dünya düzenini sarsan kriz, dünyanın üçüncü ekonomik gücü olan Almanya’da da derinleşerek devam ediyor. Tümüyle kapitalist tekellerin ürünü olan krizin faturaları bir kez daha işçi ve emekçilere kesiliyor. Yıllardır kesintisiz olarak devam eden saldırılar, 2024 yılında doruk noktasına ulaştı. Başta temel sanayi kollarında olmak üzere on binlerce iş arkadaşımızın işine son verildi. Ücretlerimiz yüzde 20 oranlarında düşürüldüğü yetmezmiş gibi binlerce işyeri de kapatıldı. Yıllardır mücadele ile kazandığımız en temel kazanımlarımız yok edildi. Bununla da yetinmeyen sermaye devleti son TİS görüşmelerinde, kamu ve hizmet sektöründe çalışan milyonlarca emekçiyi gerçek enflasyonun altında kalan ücret artışlarına mahkûm etti.

İşçi ve emekçilere bu sefaleti dayatan Alman sermaye devleti, aynı dönemde anayasasında değişiklik yaparak, silahlanmaya ve kapitalist tekellerin hizmetine sunmak üzere 900 milyar euroluk bir bütçe oluşturdu. Emekçilere gelince kasa boş diyen sermayenin hizmetindeki bütün partiler, Alman emperyalizmini tepeden tırnağa silahlandırmak, onu saldırgan bir güç haline getirebilmek için kesenin ağzını cömertçe açıyorlar. Her gün savaş ekonomisinden söz eden, birçok sanayi kolunda savaşa hazırlık planı uygulayan sermaye devleti, bütün kirli yalan makinalarını kullanarak, toplumu emperyalist paylaşım savaşlarına hazırlamak için yoğun bir çaba sarf ediyor.

Kapitalistler, yaydıkları savaş histerisine paralel olarak, açlık, sefalet, politik baskılar ve savaşlar nedeniyle Avrupa ülkelerine gelmek zorunda kalan göçmenler üzerinden kirli bir propaganda yürütüyorlar. Irkçı, faşist partilerin güç olmasını bu yolla da destekliyorlar. Bu kirli propagandayla manipüle edilip zehirlenen emekçiler, savaş çılgınlığına alet edilmenin yanı sıra bölünüp parçalanarak, geleceğin sosyal mücadelelerine karşı kullanışlı hale getirilmek isteniyor.

Sendikalarımızın yönetim kademelerindeki sermaye uzantısı güçler de hem bu kirli politikaya hem de savaş hazırlıklarına dolaylı ya da doğrudan destek veriyorlar. Sendikalarımızı sermaye tahakkümünden kurtarmak, gelinen aşamada en yakıcı sorunlarımızdan birine dönüşmüştür. Kapitalistlerin sendikalarımız üzerindeki hakimiyetini, ancak işletme ve fabrikalarda taban inisiyatifini ve demokratik işleyişi yaygınlaştırarak, taban örgütlerimizi kurup geliştirerek aşabiliriz. En önemli mücadele araçlarımız olan sendikalarımızı kapitalistlerin hizmetindeki bürokratik yapıdan kurtarıp, tekrar sınıf mücadelesinin mevzilerine çeviremezsek ne eldeki haklarımızı koruyabiliriz ne de savaş hazırlıklarını durdurabiliriz.

İşçiler, emekçi arkadaşlar,

Sosyal yıkım saldırılarının, silahlanmanın, faşizm ve emperyalist savaş tehlikesinin ayyuka çıktığı şartlar altında, 1 Mayıs’ı karşılamaya hazırlanıyoruz. Dünya işçilerinin coşkuyla alanlara çıktığı, kardeşleştiği, ortak taleplerini haykırdığı 1 Mayıs, işçi ve emekçiler tarafından uğruna ağır bedeller ödenilerek kazanılmış olan bir mücadele günüdür. Bu anlamıyla biz işçiler tarafından özenle sahip çıkılması, inatla korunması ve tarihsel anlamına uygun bir biçimde kutlanılması gereken bir gündür. Özellikle kapitalist tekellerin sonu gelmeyen saldırıları ve hızla büyüyen savaş tehlikesine karşı şimdi çok daha güçlü, çok daha kitlesel ve örgütlü bir güç olarak alanlara çıkma zamanıdır. Sömürünün, açlığın, emperyalist talan savaşların olmadığı bir dünyayı yaratmak için bütün kötülüklerin kaynağı olan ücretli kölelik düzenine karşı baş kaldıralım. Bütün değerleri yaratan işçi ve emekçiler olarak üretimden gelen gücümüzü kullanarak, sermaye sınıfının saldırılarına geçit vermeyelim. Tarihin bize yüklediği sorumluluğun bir gereği olarak, insanca yaşanacak bir dünya için mücadele edelim.

Yaşasın dünya işçilerinin birlik, dayanışma ve mücadele günü 1 Mayıs!

Kahrolsun ücretli kölelik düzeni!

BİR-KAR İşçi Komisyonu