TİS sürecinde sefalet dayatılmasına karşı Petrol-İş Sendikası üyesi işçiler 13 gündür Kocaeli ve İzmir fabrikalarında grevde. Dün (2 Haziran) yapılan görüşmede ise DYO kapitalisti ana zam için bir önceki teklifi olan %60’ı dayatmayı sürdürdüğünden anlaşma sağlanamadı. Sendikanın talebi ise %117.
DYO işçisi dostlar…
DYO kapitalistinin “biz bir aileyiz” mottosuyla bayram öncesi bir adım atarak beklentilere yakın şekilde sözleşmenin bağlanması bekleniyordu. Ancak bütün gerçekler her adımda ortaya seriliyor, dünkü uzlaşmazlık da bunun son örneği oldu. Genel müdürün özür mahiyetinde grev çadırına gelişi kimseyi yanıltmasın. Gerçek adım taleplerin kabulüdür gerisi laf kalabalığıdır. Yıllardır sermayelerini büyütenler tam da o zenginliği yaratan işçiye sefaleti reva görüyor. Aynı anlayışla üç sene önce 21 işçi kardeşimiz işten çıkarıldı. İşsizlik halen bir tehdit olarak orta yerde duruyor. 16 saat çalışma ile ömrümüz tükeniyor. Hala da “İyi niyet” aranıyorsa tek başına grevde elektrik, çay vermekle olmaz, bayram öncesi işçiyi ailesinin karşısında boynunu büktürmeyeceklerdi.
Holding-yönetim anlaşmazlığı zaman zaman önümüze koyuluyor. Bu bizi ilgilendirmez, işçinin talebi ortadadır kendi aralarındaki sorunları çözüp gelsinler. Gebze-İzmir işçilerinin yaklaşımları da yönetim tarafından kullanılıyor. Hatta sözleşmenin bağlanmamasını işçilerin anlaşamaması gibi göstermeye çalışıyorlar. Böylece esas sorun işçinin talebinin karşılanmaması değil de sendikanın iç sorunuymuş gibi algı yaratmaya çalışıyorlar. Her kapitalist gibi işçi maliyetlerini düşürmenin yol yöntemlerini arıyorlar. Ancak o maliyet dedikleri aileleriyle birlikte 2000’e yakın insanın yaşam koşullarıdır.
Dostlar,
Krizin derinleştiği başka bir dönem yaşıyoruz, hükümet politikaları ile düşük ücret dayatmasını uyguluyorlar. 38 yıl sonra greve çıkılmasının bir nedeni de budur. Sermaye sınıfı baskı ve zor yoluyla bu politikaları hayata geçirmekte kararlı, milyonlarca işçinin alım gücünü düşürerek kendi krizlerini çözme hayali ile yükleniyorlar. Bayram öncesi uzlaşmaz tavırları bize bir şey daha gösteriyor. Önceki yıllarda sözleşme süreçlerinde çalışırken benzer dayatmalar oluyordu. Ancak bu defa grevdeyiz! Bu defa işçinin de eli dolu. Çıktığımız bu yolda kararlı durursak kazanırız, korku ve tereddütlere düşersek dayatmalara boyun eğeriz. Nitekim DYO kapitalistinin de isteği budur. Niyet ve yaklaşımlar ne olursa olsun belirleyici değildir esas olan talepler için mücadeledir.
Sadece DYO için değil, bizimle aynı koşullarda çalışan milyonlarca emekçi için birleşik mücadeleyi örgütleyelim! DYO’da kazanmanın yolu da bunu sağlamaktan geçiyor. Sermaye sınıfının çekmeye çalıştığı çizgi sefalettir, insanca yaşanacak ücret ve çalışma koşulları için adımları ileri atalım çizgiyi aşalım!
Petrokimya İşçileri Birliği
3 Haziran 2025