Lübnanlı devrimci Corc Abdullah, 41 yıl tutulduğu Fransız zindanlarından tahliye edildi. Fransız mahkemelerinin Abdullah’a verdiği ceza 1999 yılında tamamlanmıştı. Ancak ABD emperyalizmi ile ırkçı-Siyonist İsrail rejimine boyun eğen Fransa, kendi yasalarını ayaklar altına alarak Abdullah’ın tahliyesini 26 yıl geciktirdi. 

33 yaşındayken girdiği Fransız zindanlarından 74 yaşında tahliye edilen Abdullah başı dik, alnı ak bir şekilde özgürlüğüne kavuştu. Halen devrimci, anti-kapitalist ve direnişçi olan  Abdullah’ın özgürlüğüne kavuşması hem ABD-Fransız emperyalistlerinin hem soykırımcı Siyonistlerin hezimeti oldu. Zira tüm planları, zindanı Abdullah’a mezar etmekti. Ancak Corc Abdullah’ın devrimci duruşu, onu özgürleştirmek için yapılan dayanışma eylemleri ve Fransız yargısının uzun yıllar boyunca rezil-rüsva olması, zindan kapılarının Lübnanlı devrimci önünde açılmasını zorunlu hale getirdi. 

Teslimiyete / pişmanlığa hayır, daima direniş!

Corc Abdullah’ın en geç 2000 yılında tahliye edilmesi gerekiyordu. Ancak her duruşma olduğunda ABD doğrudan Fransız yargısına küstahça baskı yaparak tahliyeyi engelledi. Elbette Fransa’da etkin olan soykırımcı Siyonistler de tüm imkanlarını Abdullah’ın zindanda tutulması için kullandılar.

Durum, “özgürlükler ülkesi” olmakla övünen Fransa için tam bir kepazelikti. Zira Abdullah’ın dosyası ne zaman yargı önüne gelse, anayasanın nasıl ayaklar altına alındığı ayan-beyan gözler önüne seriliyordu. Bu utanç verici durumdan kurtulmak isteyen Fransa, tahliye için Abdullah’a “teslimiyet” ya da “pişmanlık” anlamına gelen “önerilerde” bulundu. ABD’li ve İsrailli diplomatların öldürülmesiyle suçlanan Abdullah’a özür dilemesi ve katıldığı eylemden zarar görenlere tazminat ödemeyi kabul etmesi koşuluyla tahliye önerileri yapıldı. 

Corc Abdullah, elbette bu rezil önerileri her zaman tereddüt etmeden elinin tersiyle itti. O, kendisinin “katil” değil bir “devrimci” olduğunu, yaptığı hiçbir eylemden pişman olmadığını, Filistin halkının haklı davası için mücadele ettiğini vurguladı. Emperyalist/Siyonist güçler bu onurlu duruşundan dolayı Abdullah’a bedel ödettiler, ama bu kararlı direnişin önünde hezimete uğramaktan kurtulamadılar. 

“Son nefesime kadar direnişçiyim!”

“Corc Abdullah’a özgürlük” için dayanışma eylemleri uzun yıllar devam etti. Abdullah, devrimci direniş çizgisinin enternasyonal simgelerinden biri oldu. Tahliyesi, direniş ve enternasyonal dayanışmanın zaferiydi. Nitekim cezaevi önünde büyük bir eylemle karşılanacaktı. Abdullah’ı gece yarısı hapisten “kaçıran” Fransız hükümeti, karşılama eylemini sabote etti. Küçük bir uçakla Paris’e götürülen Abdullah, planlanandan bir gün önce Beyrut’a gönderildi. 

Fransa’daki eylem engellendi ama farklı yaşlardan ve partilerden Lübnanlıların Beyrut havaalanında Abdullah’ı karşılamaları engellenemedi. Ağır bedeller ödemiş ama zafer kazanmış bir direnişçi olarak karşılanan Abdullah’ın ilk sözleri, direnişi büyütme çağrısı oldu. Arapların Gazze ve Filistin’de olanları sessizce izlemelerinin utanç verici olduğunu ifade eden Abdullah, direnişin güçlü olduğunu ve Filistin direnişinin daha da büyütülmesi gerektiğini söyledi. Kendisinin son nefesine kadar direniş olacağını vurgulayan Abdullah, Mısır halkına Gazze kuşatmasını kırma çağrısı yaptı.  

***

Kapitalist emperyalizmin soykırımı “olağan” saydığı, savaş suçları işleyen İsrail’i protesto etmenin Amerika, Fransa, Almanya gibi “demokrasi şampiyonu” emperyalist ülkelerde yasaklandığı bir dönemde Corc Abdullah’ın temsil ettiği devrimci duruş, direnişten yana olan tüm güçler için ilham kaynağı oldu. Abdullah’ın 41 yıl sonra başı dik ve alnı ak bir şekilde Fransız zindanlarından çıkması, devrimci direnişçi duruşun zaferi olmuştur.