Emine Ana canı, Hasan’ı için döktüğü gözyaşlarını mendile silmek yerine mücadelenin ateşini harlayan benzine dönüştürdü. Hasan Ocak gözaltında katledildi / kaybedildi. Emine Ana, Cumartesi Anneleri’nin çimentosu olan diğer analarla birlikte Galatasaray Meydanı’na çıktı. Kirli savaşın dönem olarak baş aktristi olan Çiller “bir iki bağırırlar giderler” demişti. Gitmediler, gitmiyorlar. Emine Anaların, Güzel Anaların, Elmas Anaların direnç dolu yürekleri var Cumartesi Anneleri’nin harcında.

Emine Ana can yoldaşı Baba Ocak’la birlikte çıktı Galatasaray Meydanı’na. Emine Ana evladını arayan “şanslı” analardan biriydi. Hasan’ı kimsesizler mezarlığında buldu. Oğlunun mezarının olması bir “şanstı” onun için.

Emine Ana sadece mücadeleci, direngen bir ana değil, kelimenin tam anlamıyla bir anaydı. Biyolojik olarak hiçbir bağlantım yok. Ama Emine Ana dost olan, yoldaş olan herkese baktığı gibi bana öyle bakıyordu ki, öz anneden farksızdı. Öylesine sıcak, öylesine içten ve öylesine ana…

Yani yalnız Masideler, Ali ve Hüseyin abiler değil, dost, yoldaş olan hepimiz anamızı sonsuzluğa uğurladık.

Öz anne bakışları ise her zaman canlı ve can katıyor…

Muharrem Kurşun